Akşamın alacakaranlığı çökerken, Neslihan Güneş sahilde yürüyordu. Güneş, denizin üzerinde batıya doğru yol alırken, turuncu ve pembe tonlarda huzur dolu bir manzara oluşturuyordu. Neslihan, iş stresinden uzaklaşmak için artık bu akşam yürüyüşlerini bir rutin haline getirmişti. Sahildeki incecik kumlar ayaklarının altından kayarken, serin deniz havası da ona eşlik ediyordu.

Bir süre yürüdükten sonra, sahilin sessiz bir köşesine oturdu ve dalgaların hafif melodisini dinlemeye koyuldu. Neslihan, şehrin keşmekeşinden uzakta, doğanın bu sakin köşesinde huzur buluyordu. Yanında getirdiği kitabı açarak okumaya başladı. Başkahramanın zorluklara karşı mücadelesi, Neslihan'a hayatta karşılaştığı kendi zorlukları anımsattı. Kitabın satırları arasında kaybolurken, okudukça içini bir sıcaklık kapladı.

Neslihan, deniz kenarında geçirdiği bu dakikaların tadını çıkarıyor, günün yorgunluğunu atmaya çalışıyordu. Bir müddet sonra kitabını kapatıp gökyüzündeki yıldızları izlemeye başladı. Her bir yıldızın farklı bir hikâye anlattığını düşünüyor, her biriyle kendisine ait hayaller kuruyordu. Gecenin sakinliği ve sahilin huzur dolu atmosferi, ona peşi sıra gelen mutluluk getiriyordu.